Όλη του η ζωή ένας ατέρμονος αγώνας
Στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα του Ιερού Ναού των Τεσσάρων Μαρτύρων πραγματοποιήθηκε την π. Τετάρτη το απόγευμα η παρουσίαση του βιβλίου του Αντωνίου Εμμ. Στιβακτάκη «Αρχιμανδρίτης Ελευθέριος Νουφράκης – Μια εμβληματική μορφή του Ελληνισμού», την οποία διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αλώνων «Ο Κρυονερίτης». Πρόκειται για τον γενναιόψυχο παπά από τις Αλώνες, που λειτούργησε, μπροστά στα έκπληκτα μάτια των Τούρκων, ύστερα από 466 χρόνια, κάτω από τους χιλιόχρονους θόλους της Αγιά Σοφιάς τον Ιανουάριο του 1919. Για το βιβλίο μίλησαν ο Κωστής Ηλ. Παπαδάκης, φιλόλογος, θεολόγος, και συγγραφέας και ο Θεόδωρος Στ. Πελαντάκης, φιλόλογος και επίτιμος Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης νομού Ρεθύμνου, ενώ σύντομο χαιρετισμό στην αρχή της εκδήλωσης απηύθυναν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ.κ. Ευγένιος, ο οποίος, μάλιστα, έχει προλογίσει το συγκεκριμένο βιβλίο και η δικηγόρος και Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Αλώνων «Ο Κρυονερίτης» Ευδοξία Κάβαλλου. Το συντονισμό της εκδήλωσης είχε η δημοσιογράφος Βάλια Πετράκη.
Στο βιβλίο επιχειρείται μια ολοκληρωμένη καταγραφή και παρουσίαση του ιστορικού εκκλησιαστικού προσώπου, παπά Λευτέρη Νουφράκη. Ο Αρχιμανδρίτης Ελευθέριος Νουφράκης υπήρξε μία από τις γενναιότερες και ενδοξότερες μορφές όχι μόνο του τόπου μας αλλά και ολόκληρης της χώρας. Ήταν ένας ήρωας, ένας ατρόμητος χαρακτήρας με αρετή και τόλμη θαυμαστή, με παραδειγματική αίσθηση του ιερατικού του χρέους και καθήκοντος, που κατόρθωσε το ακατόρθωτο, αψηφώντας την όποια συνέπεια, τον ίδιο το θάνατο. Ο συγγραφέας του βιβλίου Αντώνιος Στιβακτάκης περιγράφει τη ζωή και τη δράση του παπά Λευτέρη Νουφράκη, ενώ καταγράφει αποσπάσματα από το προσωπικό του ημερολόγιο, που βρίσκεται στο Μουσείο του χωριού του, στις Αλώνες και δίνει με τον καλύτερο τρόπο τη δυνατότητα στον αναγνώστη να ζήσει ξανά ιστορικές στιγμές του παρελθόντος.
Ο ένας εκ των δύο ομιλητών κ. Κωστής Παπαδάκης στην ομιλία του για τη ζωή του παπά Λευτέρη Νουφράκη, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ο Αρχιμανδρίτης Ελευθέριος Νουφράκης, πέραν από ένας γενναιόψυχος ελληνορθόδοξος παπάς, ένας σύγχρονος αγωνιστής “Παπαφλέσσας”, που πολέμησε με όλες τις ψυχικές και σωματικές του δυνάμεις για την ελευθερία της πατρίδας, υπήρξε και ένας ευαίσθητος και εξαιρετικά καλλιεργημένος ορθόδοξος χριστιανός με αγάπη βαθιά για τον κάθε χειμαζόμενο και εμπερίστατο άνθρωπο. Η ζωή του υπήρξε μια συνεχής και μετ’ επιγνώσεως, αυταπάρνησης και ηρωισμού, θυσιαστική προσφορά προς την ελληνική πατρίδα. Όμως, μια τέτοια ενσυνείδητη, πατριωτική και ολοκληρωμένη στον πόλεμο προσωπικότητα σαν αυτήν του παπά Λευτέρη Νουφράκη δε θα μπορούσε, φυσικά, να υπολείπεται και να μη συνέχιζε να διάγει εξίσου έντιμα και χαρισματικά και σε καιρό ειρήνης. Έτσι, ο παπά Λευτέρης Νουφράκης διακρίθηκε και για την πλούσια φιλανθρωπία του και την ατέρμονη αγάπη του προς τον αναξιοπαθούντα συνάνθρωπο. Ο ίδιος ζούσε ασκητικά, με 50 μόλις δραχμές τον μήνα, σύμφωνα με μαρτυρία του πρωτανιψιού του Ιωσήφ Νουφράκη, για να εξοικονομεί χρήματα και να τα διαθέτει επωφελώς για τον εμπερίστατο άνθρωπο, συγγενή του ή ξένο. Να είναι αιωνία η μνήμη του και οι αγώνες του και τα οράματά του ας αποτελούν μια διαρκή υπόμνηση και ένα ζωντανό παράδειγμα για μας τους μεταγενεστέρους και, μάλιστα, για τους νέους».
Ο δεύτερος ομιλητής κ. Θεόδωρος Πελαντάκης σε δήλωσή του προς τους δημοσιογράφους σχετικά με το εν λόγω βιβλίο, τη ζωή και το έργο του παπά Λευτέρη Νουφράκη, τόνισε: «Το βιβλίο αυτό αναφέρεται σε μια μεγάλη μορφή όχι μόνο του Ρεθύμνου και της Κρήτης, αλλά και της Ελλάδας ολόκληρης, στον παπά Λευτέρη Νουφράκη, ο οποίος είναι σχεδόν άγνωστος ακόμη και στο Ρέθυμνο και δε μας τιμά καθόλου αυτό. Για το λόγο αυτό, είναι άξιος ιδιαιτέρων επαίνων ο κ. Στιβακτάκης που έψαξε επί πολλά χρόνια σε πολλές αρχειακές πηγές προκειμένου να “αναστήσει” τη μορφή του παπά Λευτέρη Νουφράκη. Είναι ο τολμηρός παπάς που έκανε ολόκληρη λειτουργία στην Αγιά Σοφιά στις 5 Ιανουαρίου 1919 και είναι ο ίδιος παπάς που ανάλωσε τη ζωή του στους αγώνες για την πατρίδα και έλαβε μέρος σε 27 μάχες, όχι από τα μετόπισθεν αλλά στην πρώτη γραμμή. Θαυμαζόταν από τους στρατιώτες, οι οποίοι τον ακολουθούσαν στις μάχες και είχαν μόνο νίκες. Ταυτόχρονα, όμως, είναι και τραγική μορφή γιατί αν και φορέας της Μεγάλης Ιδέας, αν και λειτούργησε στην Αγιά Σοφιά, είδε την καταστροφή του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη και την εκδίωξη των Ελλήνων της Ιωνίας».