Στις  Αλώνες  αυτό το μικρό  χωριό  στις πρόποδες του Κρυονερίτη εκεί που η φύση  επιβάλλεται ολοκληρωτικά, όπου η κάθε ρεματιά και κάθε βουνοκορφή , η κάθε βουνοπλαγιά και το κάθε ξέφωτο σου μιλούν και σε «αγγίζουν» ….Εκεί την π. Κυριακή  έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής της ηρωικής μορφής του παπά – Γιάννη Αλεβυζάκη . Έτσι   αποδόθηκε  το πρέπον, το ενδεδειγμένο ,  το οφειλόμενο… Ο π. Γιάννης  οποίος έδωσε  δυναμικό παρών σε κάθε κάλεσμα της πατρίδος , μάλιστα  έχασε και  ένα του παλληκάρι για την ελευθερία.  Έξω από τον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννη, σε ένα επιβλητικό σημείο , όπου το Θείο σμίγει με το γήινο , όπου τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα σε σχήμα σταυρού απεικονίζουν την ταύτιση του ανθρώπου , άνω-θεν με το θείο και οριζοντίως  με τον συνάνθρωπο και την πατρώα γη . Σε αυτό το σημείο τα  παιδιά του αποτίσανε τον πρέποντα φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης , για τη διαχρονική προσφορά της ηρωικής μορφής του πατέρα τους. Κάτι που όφειλε και δεν έκανε τόσα χρόνια η επίσημη πολιτεία …  …Έστησαν  λοιπόν με έξοδα δικά τους, την  προτομή , που φιλοτέχνησε ο γλύπτης κ . Στέλιος Σάρρος και   που αποδίδει πιστά  όπως ειπώθηκε την σεβάσμια μορφή του παπά Γιάννη.  Σκεπασμένη με την σημαία  και με τιμητικό άγημα τα παιδιά του πολιτιστικού συλλόγου της Αργυρούπολης, με τις παραδοσιακές φορεσιές   γύρω από αυτή … Δάφνες είχαν σκορπίσει παντού  που συμβολίζουν την αθανασία και τον ηρωισμό… Δίπλα ακριβώς βρίσκεται το οστεοφυλάκιο  εκεί που έχουν μεταφερθεί τα οστά  ενός άλλου μεγάλου τέκνου των Αλώνων, του Αρχιμ. Λευτέρη Νουφράκη  και του π. Γιάννη .Άλλωστε ο π. Γιάννης ήταν παιδί της αδελφής του π. Λευτέρη Νουφράκη. Η τελετή των αποκαλυπτηρίων  άρχισε με  επιμνημόσυνο  δέηση από τον Μητροπολίτη κ.κ. Ευγένιο τον οποίο πλαισίωναν αρκετοί κληρικοί.  Τον λόγο πήρε πρώτος ο αιδ. Νικόλαος Γαλεράκης , στου οποίου την ενορία  υπάγονται οι Αλώνες.

Ο παπάς Νικολής   στο σύντομο χαιρετισμό του  είπε μεταξύ άλλων :»Ως εκπρόσωπος της ενορίας ,σας καλωσορίζω και σας υποδέχομαι  με αισθήματα σεβασμού και αγάπης , εκφράζοντας τις ευχαριστίες μου στην τιμή που γίνεται στην μνήμη του ιερέα του χωριού , του εργάτη στον αμπελώνα του Κυρίου, στον αγνό πατριώτη , στον άξιο συνεχιστή των παραδόσεων ,της φυλής και του έθνους, ιερέα Ιωάννου Αλεβ. Αλεβυζάκη. Ο παπάς  Γιάννης όπως αποκαλόταν  γεννήθηκε σε αυτό το χωριό στους πρόποδες του Κρυονερίτη. Γαλουχήθηκε με τις ελληνοχριστιανικές παραδόσεις , ανδρώθηκε και μεγάλωσε  με αρχές και πιστεύω που παρέμεναν αναλλοίωτα στο χρόνο και όταν αποφάσισε να εισέλθει  στις τάξεις του κλήρου, πρόσφερε τις υπηρεσίες του, με πίστη αγάπη και αφοσίωση στο καθήκον . Η εποχή που έζησε ο 20^Ος αιώνας που από την αρχή του είχε ήδη  ανδρωθεί , ήταν περίοδος δύσκολων αγώνων για τον ελληνισμό. Έζησε τους πολέμους τους πολέμους του 20^ος  αιώνα, έζησε διδακτορίες , εμφυλίους  αλλά ιδιαίτερα την περίοδο της κατοχής , που συμμετείχε  ενεργά στην Αντίσταση, που δυστυχώς την πλήρωσε και με ένα θάνατο στον ένα του γιό. Αλλά και τότε βρήκε το κουράγιο να πει πως για την πατρίδα χαλάλι. Άντεξε σε όλες τις προκλήσεις  και ταλαιπωρίες για η ψυχή του είχε χαλκευτεί για να αντέχει και τα κατάφερε.».

Η προτομή του μας στέλνει σιωπηρά μηνύματα του χθες

Ο δάσκαλος κ. Χρήστος Κωσταντουδάκης  στο  φιλοσοφικό    του προλόγισε του  τόνισε :  «Η προτομή του αοιδίμου ιερέα που έστησε εδώ σε δημόσια θέα η προσήκουσα μέριμνα της οικογένειας του και που προδήλως προσυπογράφουμε εμφατικά με την παρουσία μας, στέλνει σιωπηρά τα σήματα του χθες και ταυτόχρονα μας καλεί να ρίξουμε ένα βοτσαλάκι στην λήθη της λησμοσύνης , ως μια όχληση στην μνήμη, να αναδυθούμε από την μακαριότητα μας και να αναστοχαστούμε και  να θυμηθούμε . Αυτόν που με την στάση του , τις πράξεις του και την εμβληματική  του φυσιογνωμία ενέπνευσε θάρρος , αυτοπεποίθηση , αγωνιστική διάθεση και δοτικότητα στους πάφτωχους λιγοστούς κατοίκους των Αλωνών». Ενώ μιλώντας για τον προσωπικότητα του π. Γιάννη ανέφερε:

Αυτή είναι η σύνολη εικόνα του παπά Γιάννη

«Τη σύνολη εικόνα όμως του παπά Γιάννη , νομίζω πρέπει να την αναζητήσουμε εκεί που διασταυρώνονται  η συμβολή του στη μικροιστορια του χωριού μας και οι υπηρεσίες του στον καθημερινό άνθρωπο που αγωνίζεται να επιβιώσει σε αυτό το άνικμο τοπίο . Ως πεζοπόρος της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ως αφοσιωμένος υπηρέτης του Θεού, άσκησε τα ιερατικά του καθήκοντα με σεμνοπρέπεια και αφοσίωση στο ποιμενικό του έργο , χωρίς ακκισμούς και πληθωρικά εγώ».

Ο γιός του κ. Γιώργος Αλεβυζάκης  αρχικά αναφέρθηκε στην ιδέα που είχε με τον αδελφό του Αλεβίζο, για την δημιουργία του μουσείου που υπάρχει  στις Αλώνες και σε αυτό όπως είπε  συνεργάστηκαν άριστα με το σύλλογο. Επίσης δεν έκρυψε την χαρά του που βρέθηκαν στο χωριό τους , καθώς και τα δυο αδέλφια ζουν στο Τορόντο. Καθώς είπε μαζί με τον  αδελφό του αποφάσισαν να στήσουν  την προτομή του αείμνηστου πατέρα  τους,  για να υπενθυμίζει στο διηνεκές τον ρόλο που έπαιξε ο Παπα-Γιάννης και οι Αλωνιώτες κατά τον 2ον παγκόσμιο πόλεμο για την απελευθέρωση της Πατρίδας μας. Στην συνέχεια ευχαρίστησε τον κόσμο που παραβρέθηκε και ιδιαίτερα όλους τους συγγενείς και χωριανούς που βοήθησαν στην εκδήλωση αυτή.

Ο παπάς Γιάννης  ήταν υπερήφανος για την καταγωγή του

« Ο πατέρας μου  γεννήθηκε στις Αλώνες τo 1882 και ήταν πιστός και υπερήφανος για την καταγωγή του.

Μετά από την αποφοίτηση του από το  δημ. σχολείο στην Κρήτη πήγε στην Αίγυπτο όπου έβγαλε το γυμνάσιο . Αργότερα με την βοήθεια του θειου του, αρχιμ. Ελευθερίου Νουφράκη ,  πήγε στην Κων/πολη όπου  σπούδασε στην Σχολή της Χάλκης . μιλούσε αραβικά και γαλλικά . Κατά κάποιον τρόπο ο πατέρας μου ακλουθούσε τα βήματα του ήρωα θειου του, Αρχιμανδρίτη Ελευθερίου Νουφράκη. Η δυνατή θρησκευτική πίστη τους έδιδε και στους δυο τους, απεριόριστο δύναμη και τολμηρότητα.

Γυρίζοντας πίσω στις Αλώνες,  έγινε ιερεύς και εξάσκησε τα ιερά του καθήκοντα  στις Αλώνες, Ρουμπάδο, Αρολίθι, Μούντρος, Μυριοκέφαλα και Αργυρουπολη.  Επίσης, για ένα διάστημα, εξάσκησε και καθήκοντα διδασκάλου».

 Ιδιάζουσα προσωπικότητα  

«Ο Παπά-Γιάννης  είχε μια ιδιάζουσα προσωπικότητα, που αντανακλούσε αγάπη, φιλευσπλαχνία, γενναιοδωρία, αυτοπεποίθηση, πρωτοβουλία και επιβλητικότητα. Αυτές του οι αρετές τον οδηγούσαν να παίρνει  τολμηρές αποφάσεις.  Ενέπνεε  σεβασμό και ο κόσμος τον εμπιστεύετο γιατί οι αποφάσεις του ,ήταν σωστές αφού βασιζόταν πάντοτε σε στοιχεία και γεγονότα τα οποία είχε ήδη μελετήσει. Επί πλέον ο πατέρας μου ήταν αγγλόφιλος και πίστευε ότι με τους συμμάχους, θα κερδίσουμε τον πόλεμο κατά των κατακτητών».

Ήταν  ο συνδετικός κρίκος της επιτροπής αντιστάσεως

«Τον Σεπτ. του 1941 η επιτροπή αντιστάσεως, Cmdr Pool, Συντ/χη Ανδρέα Παπαδάκη και Capt. Xan Fielding, διόρισαν τον Παπά -Γιάννη να είναι ο κρίκος στην περιοχή του, για τη συλλογή πληροφοριών του κατασκοπευτικού δικτύου. Σύντομα κατόρθωσε ο πατέρας μου να πείσει τους Αλωνιώτες,  ότι πρέπει όλοι να συνεργαστούμε και να προσφέρουμε ότι μπορούμε στην αντίσταση, για την απελευθέρωση της Πατρίδος μας από τους κατακτητές».

Η μετακίνηση του ασυρμάτου στις Αλώνες  και η προσφορά του χωριού

«Στις 5 Μάιου 1942, η βάσις του ασυρμάτου μετακινήθηκε από την αρχική της θέση το Βουρβουρέ, στις Αλώνες, για καλύτερη ασφάλεια. Οι γερμανοί είχαν υποψιαστεί ότι κάτι ύποπτο συνέβαινε στον Βουρβουρέ και έκαναν από την φρουρά της Αργυρουπόλεως,  τακτικές εξερευνητικές επιδρομές, καθιστώντας τη λειτουργιά του ασυρμάτου πολύ δύσκολη και τη ζωή των κατοίκων της περιοχής πολύ επικίνδυνη.  

Ο πατέρας μου έπεισε τους Αλωνιώτες ότι η μετακίνησης του ασυρμάτου στις Αλώνες επιβάλετε και ότι όλοι πρέπει να προσφέρουμε το παν για την απελευθέρωση της Πατρίδος μας.  Όλοι οι Αλωνιώτες δέχτηκαν να συνεργαστούν και να βοηθήσουν, υλικώς και προσωπικώς, στην συντήρηση της βάσεως του ασυρμάτου.   

Σύντομα οι Αλώνες έγιναν σημαντικό κέντρο της περιοχής και πολυάριθμοι πράκτορες και σύνδεσμοι έφερναν η έπαιρναν πληροφορίες, οδηγίες η διαταγές. Οι Αλωνιώτες έτρεφαν όλους αυτούς τους διερχομένους, πολλές φορές υστερώντας τους εαυτούς τους ,από βασική και αναγκαία διατροφή».

Το χωριό περικυκλώθηκε από τους  Γερμανούς – Συλλήψεις και εκτελέσεις

«Οι Γερμανοί, μέσω πρακτόρων τους, δεν άργησαν να παρατηρήσουν την αυξημένη κίνηση στις Αλώνες και στις 3 Ιαν. 1943, πριν ξημερώσει, περικύκλωσαν τις Αλώνες και εξέτασαν προσωπικώς τον κάθε Αλωνιώτη, με απειλή θανάτου, να μαρτυρήσει ποιοι είναι οι συνεργάτες και αρχηγοί της  αντίστασης.

Κανείς δεν μαρτυρούσε και ο καθένας τους έλεγε δεν ξέρω. Στον κήπο του Παπά -Γιάννη,  βρήκαν οι γερμανοί μια μπαταρία κρυμμένη που εχρησιμοποιείτο για τη λειτουργία του ασυρμάτου.  Επίσης στην τσέπη του αείμνηστου αδελφού μου Σήφη,  βρήκαν ένα σημείωμα, στα ελληνικά, απευθυνόμενο  στον πατέρα μου, με ύποπτο περιεχόμενο, και υπογεγραμμένο από τον Μιχάλη (Πατρικ Λη Φερμορ). 

 Η κατάστασης ήταν πολύ κρίσιμος, και ο πατέρας μου, μιλώντας γαλλικά στους γερμανούς αξιωματικούς, τους προσέφερε ρακί και μεζέδες. Εν συνεχεία στάθηκε όρθιος, σε στάση προσοχής, έκανε το σταυρό του και είπε: 

Είμαι Χριστιανός κληρικός, ο πόλεμος είναι κακός και ζω με αυτήν την πίστη. Όλοι μας χρειαζόμαστε τον Χριστό και πιστεύουμε στην χριστιανοσύνη, γιατί λοιπόν δημιουργούμε καταστάσεις να μισεί ο ένας τον άλλον;

Οι γερμανοί, φεύγοντας, πήραν 12 άνδρες αιχμαλώτους για περαιτέρω ανάκριση, μεταξύ των οποίων και τον αδελφό μου Σήφη τον οποίον κράτησαν στις φυλακές της Αγιάς.

Eυτυχώς   δεν πήραν τον πατέρα μου αλλά γύρισαν την άλλη μέρα για να τον συλλάβουν. Εκείνος  προέβλεψε ότι η ζωή του κινδύνευε και εξήγησε στην μητέρα μου, με πολύ λύπη, ότι πρέπει να φύγει και να κρυφτεί πριν ξαναγυρίσουν οι γερμανοί να τον συλλάβουν. Το βράδυ λοιπόν έφυγε, με βαριά καρδιά, αφήνοντας την αγαπημένη του οικογένεια πίσω.

Τον αδελφό μου Σήφη, στην Αγιά,  υπέβαλαν οι γερμανοί σε  πολλά βασανιστήρια,  για να  τους υποδείξει  ποιοι  είναι και που είναι, οι Άγγλοι αξιωματικοί και οι αρχηγοί της αντιστάσεως.

Αφού δεν μπορούσαν να πάρουν από τον αδελφό μου  τις πληροφορίες που ζητούσαν, οι γερμανοί τον εκτέλεσαν στις 5 Ιουνίου 1943.

Τους άλλους άνδρες που είχαν πάρει από τις Αλώνες τους άφησαν αργότερα ελεύθερους  εκτός από τον Ευθύμιο Νουφράκη ,που φαίνεται ότι τον έστειλαν στην Γερμανία για καταναγκαστικά έργα, όπου και εξηφανίσθη» .

Φυγαδεύτηκε από τους Άγγλους στην Μέση Ανατολή

«Ο Παπά-Γιάννης κρυβόταν από μέρος σε μέρος μέχρι τις 14 Φεβρ. 1943 οπότε οι Άγγλοι τον απέστειλαν στη Μ.Α. με ταχύπλοο. Στη Μ.Α. υπηρέτησε στον ελληνικό στρατό ως κληρικός, με το βαθμό λοχαγού. Τον Δεκ. του 1944 γύρισε στην απελευθερωμένη Ελλάδα και υπηρέτησε στην στρατιωτική φρουρά Ρεθύμνης ως ιερεύς. Ο Μακαριστός Επίσκοπος Ρεθύμνης Αθανάσιος , του  επρότεινε  τότε  να τον μεταθέσει σε μια ενορία στην πόλην του Ρεθύμνου αλλά εκείνος, ευχαριστώντας τον Επίσκοπο, του εξήγησε ότι δεν θέλει να εγκαταλείψει το ποίμνιο του και θα προτιμούσε να μην τον μεταθέσει».

Προκάλεσαν ρίγη  συγκίνησης τα λόγια που είχε πει ο π. Γιάννης 

O Παπά Γιάννης ήταν ολοκληρωτικά αφοσιωμένος στην πίστη του, ως Χριστιανός ορθόδοξος, και στην πατρίδα του. Αποδεικτικό αυτής του της αφοσιώσεως ήταν όταν είπε στον Xan Fielding ότι: «Έχω τρεις γιους,  καταλλήλου ηλικίας, και τους προσφέρω στον αγώνα, εν ονόματι Κυρίου, για την απελευθέρωση της Πατρίδος μας».

Τον Νοεμβ. του 1946 ο πατέρας μου προσεκλήθη απο την Βρετ. Πρεσβεία στην Αθήνα να παρευρεθεί εκεί σε μια τελετή, για να του απονεμηθεί το Medal of the Most Excellent Order of the Britιsh Empire, εις αναγνώρισιν των σημαντικών και ανδρείων υπηρεσιών του κατά τον 2ον παγκόσμιο πόλεμο. Ο πατέρας μου απεβίωσε στο σπίτι του τον Απρίλιο του 1971. Η μνήμη του είναι και θα παραμείνει ζωντανή στην ιστορία του χωρίου μας, στην ιστορία της ορθοδόξου χριστιανικής πίστεως και στην  ιστορία της πατρίδος μας».

Μήνυμα από τις κόρες του Γκουστάβο Ντουράν

Η κ. Ελένη Φαραγκουλιτάκη – Κουβίδη διάβασε το μήνυμα που έστειλαν οι τις κόρες του Ντουράν Λούση, Τζέιν και Τσέλη  στο οποίο ανέφεραν:» Όταν ο πατέρας μας, Γκουστάβος Ντουράν, πρωτοήλθε στις Αλώνες, στα μέσα της δεκαετίας του 1960, ένας από τους πρώτους ανθρώπους που τον καλωσόρισαν στο χωριό ήταν ο παπάς- Γιάννης Αλεβυζάκης.Ο πατέρας μας πάντα μιλούσε για κείνον με μεγάλη αγάπη , στοργή και θαυμασμό. Η αγάπη και η εκτίμηση του έγιναν ακόμη μεγαλύτερες όταν έμαθε για το σημαντικό και γενναίο του ρόλο  στην Αντίσταση στην Γερμανική κατοχή κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Όλοι μας θυμούμαστε τον π. Γιάννη , ένα άνθρωπο  με αξιοπρέπεια που συμβόλιζε πολλά για πολλούς ανθρώπους , με τη φήμη της ακεραιότητας και της ηγετικής του προσωπικότητας η οποία έφτανε και πέρα από την ενορία και την κοινότητα του. Ήταν τιμή μας η γνωριμία με τον π. Γιαννη και θα ευχόμαστε να μπορούσαμε να είμαστε εκεί σήμερα να μοιρασθούμε αυτή την στιγμή μαζί σας» !

Σε τούτους τους καιρούς της λησμοσύνης αυτό που γίνεται σήμερα είναι μάθημα ευγνωμοσύνης             

Στον σύντομο αλλά μεστό χαιρετισμό του ο Επίσκοπος κ.κ. Ευγένιος  τόνισε : «Ιδιαίτερα σε τούτους τους καιρούς της λησμοσύνης, τους καιρούς της αφιλίας, στους καιρούς της αχαριστίας  και της αγνωμοσύνης, αυτό που γίνεται εδώ σήμερα είναι ένα μάθημα ευγνωμοσύνης. Ένα μάθημα που το χρειαζόμαστε όλοι και εμείς οι εντός των εισαγωγικών «οι τα πρώτα φέροντες» και ο κάθε άνθρωπος. Ένα μάθημα ευγνωμοσύνης σε αυτούς που έγιναν αιτία,  να είμαστε σήμερα εμείς  ελεύθεροι πνευματικά και να απολαμβάνουμε αυτό που δεν είναι και τόσο αυτονόητο. Αν κοιτάξει κανείς σήμερα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης κάποιοι άνθρωποι δοκιμάζονται «. Σε  άλλο σημείο  τόνισε  : Ένας Επίσκοπος δεν μπορεί να μην χαίρεται κάθε φορά που αποδίδεται η οφειλόμενη τιμή  και ο σεβασμός σε ένα ιερέα της τοπικής του εκκλησίας .Είναι συνηθισμένο το αντίθετο. Όμως σήμερα εδώ σε αυτό τον τόπο , που διακρατεί τα ζώπυρα της ευσέβειας των καλών μας προγόνων, με αυτό τον τρόπο εκφράζεται η ευχαριστία σε ένα άνθρωπο που υπήρξε πρώτα και πάνω από όλα , ένας βασικός κρίκος του κοινωνικού ιστού. Γιατί ένας ιερέας  είναι μέσα στα προβλήματα, στις χαρές και στις λύπες των ανθρώπων , που στέκεται δίπλα τους , που τους κρατά από  το χέρι , που τους οδηγεί πιο πέρα , που τους ανεβάζει πιο πάνω. Και αυτό ομολογείται σήμερα από όλους σας , ότι γινόταν από τον παπά Γιάννη και αυτό χάρηκα ιδιαίτερα. Στις  πληρέστατες  ομιλίες που προηγήθηκαν του δικού μου πενιχρού χαιρετισμού, όλοι κατέθεσαν την μαρτυρία τους , πως αυτός ο άνθρωπος με το πύρωμα της καρδιάς του, με την ζωντάνια του , κήρυττε και ζούσε πρώτιστα  Χριστό και Ελλάδα. Και αυτό το μεταφύτευσε και στις δικές σας καρδιές ,που σήμερα με ευγνωμοσύνη στρέφονται στην μορφή του και αποκαλύπτουν εδώ εις μαρτύριον  το εκμαγείο της. Θέλω να ευχαριστήσω μόνο όλους που συνήργησαν σε αυτή την μεγάλη στιγμή, για τον τόπο και την τοπική μας εκκλησία. Που κατέθεσαν με τον δικό τους τρόπο  την αγάπη τους, τον σεβασμό τους και την βαθιά τους εκτίμηση , σε αυτό που ήταν , σε αυτό που προσέφερε και σε αυτό που τελικά είναι και παραμένει στην συνείδηση τους ο πατήρ. Ιωάννης.

Καταθέτω στην αγάπη σας αποσπασματικά   τις σκέψεις μου ανάβοντας το αγιοκέρι της τοπικής εκκλησίας, μπροστά   στην μορφή αυτού του ανθρώπου

«Ευχαριστήσω τα καλά του παιδιά , αυτή την ενορία , τον πολιτιστικό σύλλογο  και όλους εκείνους που συντηρούν άσβεστη την μνήμη του  και ανάβουν το κανδήλι  και το ανανεώνουν, με το λάδι των καρδιακών τους  χώρων διαρκώς , για να φωτίζει τον δικό τους βηματισμό. Από σήμερα η μορφή του εδώ, πλάι στην μορφή του π. Λευτέρη Νουφράκη και στις μορφές όλων εκείνων των ανθρώπων , που αισθάνομαι πως υπερίπτωνται  ετούτη την ώρα  γύρω μας  και χαίρονται αυτή την σεμνή τελετή, που με την αγία απλότητα της μας προσφέρει πολλά μηνύματα. Ιδιαίτερα ετούτους τους καιρούς όλοι μας τα έχομε ανάγκη, αυτές οι σκέψεις πολύ απλά και πολύ αποσπασματικά καταθέτω στην αγάπη σας , ανάβοντας το αγιοκέρι της τοπικής μας εκκλησίας  μπροστά στην μορφή εκείνου του ανθρώπου , που την τίμησε και που σήμερα γίνεται  για μια ακόμη φορά , αφορμή να αναγνωρισθεί ο ρόλος της και η συνεισφορά της , στην πνευματική ελευθερία αυτού του τόπου και των ανθρώπων του».

Τα αποκαλυπτήρια της προτομής έκαναν ο Μητροπολίτης κ.κ. Ευγένιος, τα παιδιά του Γιώργος,  Αλεβίζος και Μαρία και ο κόσμος ξέσπασε σε ένα παρατεταμένο χειροκρότημα. αντικρίζοντας την προτομή του αείμνηστου Π. Γιάννη. Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων και ενός λεπτού σιγή ,ενώ η  ανάκρουση του εθνικού ύμνου έγινε από την φιλαρμονική του δήμου . Η  εγγονή του κ. Γιάννα Αλεβυζάκη τραγούδησε το ριζίτικο» Τον αντρωμένο μην τον κλαίς». Μεταξύ των άλλων στα αποκαλυπτήρια παραβρέθηκαν ο βουλευτής Ρεθύμνου κ. Γιάννης Κεφαλογιάννης, ο Φρούραρχος κ. Δρακόπουλος , ο επικεφαλής της μείζονος  αντιπολίτευσης του δήμου κ. Θοδωρής Νίνος κ.α. Τέλος η οικ. του π. Γιάννη παράθεσε πλουσιοπάροχο τραπέζι σε όλο τον κόσμο.

Βάλια Πετράκη