Πρόκειται για έμμετρη νεκρολογία στον ηρωικά πεσόντα στις 23-9-1921 Ανθυπολοχαγό Γιάννη Γαρεφαλάκη από το χωριό Απίδι Λασιθίου. Ο Παπα-Νουφράκης ήταν συμπολεμιστής του Γαρεφαλάκη στο 34ο Σύνταγμα. Οι στίχοι που ακολουθούν γράφτηκαν στις 7-1-1922, μέρα της γιορτής του σκοτωμένου ανθυπολοχαγού Γαρεφαλάκη, ο οποίος έλαβε μέρος στους ένδοξους Βαλκανικούς Πολέμους 1912-13, στη Μικρασιατική Εκστρατεία, Ήπειρο, Μακεδονία, κλπ. Τιμήθηκε με πολεμικούς σταυρούς, αριστείο ανδρείας, κλπ. Στη μάχη του Αφιόν Καραχισάρ κατέλαβε την κορυφή Ιν-Τεπέ, αλλά σκοτώθηκε γενναία μαχόμενος εκεί, στις 23-9-1921. Έγραψε, λοιπόν, για αυτόν ο παπα-Νουφράκης.
Εις την πανώργια στάση σου κι αγγελική μορφή σου
πρώτη φορά που έπαυσες να άγεις τη γιορτή σου.
Ω Γιάννη μας! Οι φίλοι σου κλαίομεν και θρηνούμε
γιατί πια δε σε βλέπομε να αισιοδοξούμε.
Ήσουν ανδρείος, ευγενής και γίγας ζηλεμένος,
κι απ’ όλους που σε γνώρισαν πολλά εκτιμημένος.
Καρδίαν είχες λέοντος, αισθήματα γενναία,
τα ήθη των προγόνων μας πάρα πολύ ακμαία.
Θάρρη πολλά’ χες στο Θεό και την παλικαριά σου
κι αγέρωχος εβάδιζες εις τα καθήκοντά σου.
Τη διμοιρία πάντοτε στα χέρια σου κρατούσες
και δια τούτο ολονέν και εμεγαλουργούσες.
Ωσάν πατέρας διάτασσες κι οι άντρες σου εκτελούσαν
εκείνο που τους έλεγες, γιατί σε αγαπούσαν.
Οι μάχες σέ ανέδειξαν πρώτης γραμμής γενναίο
επίμονα, απτόοητο και πάντα ρωμαλαίο.
Το φόβο δεν εγνώριζες εκ μέρους των εχθρών μας,
κι ως και στις μάχες, γελαστός επέρνας απ’ εμπρός μας.
Οι στρατηγοί σ’ ετίμησαν κι έδωκαν τ’ όνομά σου
εις το βουνό που έπεσες, για το κατόρθωμά σου,
πρώτος ν’ ανέβεις εις αυτό κι άλλους να παρασύρεις
